خاطره 12 (فراخوان 1 = 1 + 1 ) / صدا کن مرا....صدای تو خوب است

صدا کن مرا....صدای تو خوب است

یکی از چیزهایی که تو زندگی خیلی مهمه،

این هست که با چه اسمی همدیگرو صدا میزنید...

اساتید سفارش میکنن که اگر اسم کوچیک همدیگرو صدا میکنید...

یه آقا یا یه جان چاشنی قضیه بکنید.

مثلا علی آقا...علی جان...

هم محبت میاره هم یه جور احترام رو به همسر نشون میده.

و این که میتونید همسرتون رو با یه لقب عاشقانه یا مذهبی یا اجتماعی مخصوص خودش صداش کنید.

به شرط این که احترام همسر هم حفظ بشه...

مثلا دوستی داشتم که میگفت:

امام رضا همسرم رو  به من هدیه دادن. و همسرش رو خطاب میکرد هدیه امام رضا...

دوست دیگه ای میگفت : من همسرم رو تو خونه صدا میکنم ولی امر مریم...

دوست دیگه ای میگفت : من همسرم رو صدا میکنم آقا مهندس...

استفاده از این جور لقب ها ،هم احترام به همسر هست.

هم محبت میاره...و هم این که تاثیر خوبی تو روحیه همسرمون داره.

فقط نکته ای که وجود داره اینه که بعضی از خانوم ها، همسرشون رو با القابی صدا میکنن

که مثلا عاشقانه هست ولی شخصیت همسرشون رو کوچیک میکنن...

مثلا جوجو...فندقی و ...

البته شاید با خودتون بگید این موضوع به سلیقه هر کس مربوطه و اگر همسر ناراحت نشه

و خوشش بیاد،اشکالی نداره...نکته ای که وجود داره اینکه

این جور لفظ ها احترامی نداره و محبت خاصی نمیاره...

البته تو خلوت میشه با لفظ های ظریف تر و لطیف تری همسر رو صدا زد

ولی شرط حفظ احترام همسر فراموش نشه...

حدیثی از پیامبر مهر (ص) داریم که می فرمایند :

یدعوه باحب الاسماء الیه...

او را  به نامی صدا کنید که بیشتر دوست دارد.

خب این حدیث خودش اهمیت موضوع رو نشون میده...

با رعایت همین نکته کوچولو میشه کلی زندگی رو رنگارنگ کرد.

یه چیز دیگه ای که من دوست ندارم و اصلا نمی پسندم و البته میدونم که درست هم نیست

اینه که اسم همسر رو مخفف میکنن و نصف و نیمه صداش میکنن...

 

و در آخر این که یه چیزی که خیلی دوست دارم و میدونم درسته اینه که

لحنتون موقع صدا کردن همسر محبت آمیز و محترمانه باشه...