مرد و زن نشسته اند دورِ سفره؛
مرد قاشقش را زودتر فرو می برد توی کاسه سوپ و زودتر می چشد طعم غذا را
و زودتر می فهمد که دستپخت همسرش بی نمک است
و اما زن چشم دوخته به او تا مُهر تایید آشپزی اش را از چشم های مردش بخواند
و مرد که قاعده را خوب بلد است، لبخندی می زند و می گوید: " چقدر تشنه ام! "
زن بی معطلی بلند می شود و برای رساندن لیوانی آب به آشپزخانه می رود
سوراخ های نمکدان سر سفره بسته است و به زحمت باز می شوند
و تا رسیدن آب فقط به اندازه پاشیدن نمک توی کاسه زن فرصت هست برای مرد...
مرد تشکر می کند صدایش را صاف می کند
و میگوید: " میدونستی کتاب های آشپزی رو باید از روی دستای تو بنویسن؟ "
و سوپ بی نمکش را می خورد؛ با لبخند!
و این زن خوشبخت، کسی نیست جز همسر امام خمینی(ره)
منبع: دریچه انتظار
