بعضی وقتها نگاه عمقی، ساده و زیبا به ازدواج آینده اون رو بیمه خواهد کرد .
نظر آقای محمدعلی درخصوص این عمل زیبا:
1- بنده مقلد حضرت آقا هستم و نظر ایشون رو هم مطالعه کردم؛
بسم رب المحبوب؛
اعتقادم این بود که همسرم و خانواده همسرم باید تا اونجایی که ممکنه از نظر جغرافیایی بهم نزدیک باشن . هم به دلیل نزدیکی فرهنگ و آداب و رسوم و هم به دلیل راحتی رفت و آمد مثل خیلی از جوونهای این دو رو زمونه به ازدواج سنتی زیاد اعتقاد نداشتم . چون فکر می کردم اگه خانوادم بهم شخصی رو معرفی کنند ممکنه بهم تحمیل بشه . چرا ؟ چون دوست داشتم با عشق و علاقه به استقبال ازدواج برم . از طرفی هم با خدا عهد کرده بودم که خدایا من نمی رم دنبال شخص مورد علاقم اما خودت اونی که بهترینه رو برام پیدا کن؛ بعد از اینکه همسرم رو بهم معرفی کردند گفتم : من که اون رو نمی شناسم نمی دونم چه اخلاق و فرهنگی داره . در جواب گفتند : زور که نیست میری صحبت می کنی (مفت و مجانی) خوشت نیومد می گی نه .
منم چون اون عهد رو با خدا بسته بودم تسلیم شدم و گفتم باشه قبول .... رفتیم خواستگاری
تا قبل از لحظه خواستگاری هیچ احساسی نداشتم ...
شبی که مهرداد شهید شد، یهو دیدم محدثه بلند بلند گریه کرد. تازه فهمیدم خیلی وقت بوده داشته اشک میریخته و حالا تازه صداش در اومده.
بغلش کردم و گفتم عزیزم خیلی صحنه ی غمناکی بود. درک می کنم.
- نه مامان! مگه آدم شهدا رو یادش میره! من هروقت شهدا رو یادم میاد، گریم می گیره!
دقیقا سر معراجیها هم همین مسئله رو داشتیم. هم توی سینما گریه کرد، هم همراه سریالش! اصلا یه احساس عجیبی به شهدا داره. الحمدلله
اون شب بهش قول دادم که فردا به محض اومدنش از مدرسه، ببرمش گلزار شهدا. با همون لباس مدرسه! آخه به قول خودش: شهدا دوست دارن ما رو با لباس مدرسه ببینن! آخه اونها رفتن که ما بتونیم خوب درس بخونیم و ایران رو آباد کنیم!
