خاطره 61 (فراخوان 1 = 1 + 1) / یکی باید کوتاه بیاد!

بعضی وقتها پیش میاد که همسران ( زن و شوهر ) سر موضوعی با هم بحث می کنن. حالا سر هر چیزی (ما هم یکیش ...)
یا خانم آدم یه کاری می کنه که آدم کفری می شه ... ( البته فکر کنم ما مردها حرص درآر تریم )
به هر حال یه بحثی و بگو مگویی ... ناراحتی ای ... و بعدش
اون تو این اتاق ... منم تو یه اتاق دیگه ...
حالا نه من بابا و مامانم تو شهرمونن نه خانمم ... بنابراین نمی تونیم  بریم خونه مامانمون اینا ... !
خونه ساکت ... فضا سنگین ...  اعصاب دوتامونم خورد که چرا باید کار به اینجا بکشه.
همسرم ...
کسی که باید آرامش خونه رو فراهم کنه الآن دیگه خودش آرامش نداره

راستی اون دیگه الآن کسی رو نداره بهش پناه ببره که ناراحتیشو بهش بگه به کی بگه ؟!
به دیوار ؟ به گل نرگس و گل رز تو حیاط؟ پس من اینجا چیکاره ام ؟!
این فکر شرمندم می کنه ... یه ترفندیه برای نرم کردن خودم. اغلب هم جواب می ده.
بسه دیگه ... بسه ... بشکون اون غرور مسخره رو .

.
.
.

و دوباره روز از نو ...
صفا و صمیمیت ... مهربانی و محبت ...
گذشت ، برای رسیدن به یه چیز زیبا به نام آرامش ، زندگی رو خیـــــلی زیبا می کنه ...

______

منبع: ساختمان همسران

خاطره 48 (فراخوان 1 = 1 + 1) / مایه آرامش منی!

مایه آرامش منی!

دستش رو به گردن گرفته بود و داشت گردنش رو کمی ماساژ می داد..

گفتم: چی شده ؟ باز گردنت درد گرفته؟

سرش رو تکون داد و گفت: امروز از سر کار باسرعت رفتم دانشگاه که به کلاسم برسم...

استادم کلی جزوه گفت نوشتیم؛ 

مثل اینکه سرم رو خیلی پایین گرفته بودم که گردنم درد می کنه...

دست از کار خونه کشیدم و از کشو ، یه پماد مسکن گیاهی برداشتم و رفتم سراغش...

شروع کردم گردنش رو مالیدن...

                                                  

کمی که دردش آروم شد، صورتش رو آورد نزدیک و در گوشم گفت: 

من اگه تو رو نداشتم چی می کردم...

لبخندی زدم و به تلافی حرفش ،  گفتم: 

اونقدر زحمتای من به گردنت افتاده که تسکین دردش یه کار ساده ایه که می تونم بکنم...

 

... و لبخندی با رضایت از ته دلش که عمق رضایتمندیش  رو نشون می داد،دلم رو آروم کرد...

و یادم رفت  چند شب بود که از دردِ انگشتای دستم، نمی تونستم راحت بخوابم... 

منبع: 12shia.blog.ir