خاطره 45 (فراخوان 1 = 1 + 1) / دست پخت عشقم

دست پخت عشقم

گل نازم سلام.

خسته و کوفته رسیدم خونه.از اداره تا خونه توی سرویس خواب بودم ،ولی باز چشمام از کم خوابی میسوخت. عینک دودی  هم یادم رفته بود دیگه شده بود نور علی نور.به زور چشامو باز نگه داشته بودم.رسیدم  خونه ، لباسامو  عوض کردم و خونه رو یه خورده تمیز کردم ،رفتم دراز بکشم ،زنگ خونمون به صدا در اومد.پیش خودم گفتم یعنی کیه؟فکرکردم همسایه ها هستند،از چشمی در نگاه کردم ،چشمم به جمال همسر گل و نازنینم روشن شد،درو باز کردم و خودم پشت در موندم.خوشش نمیاد من بیام جلوی در،میگه همسایه روبرویی نبینه یه دفعه.از پشت در سلام کردم،عشقم تشریف آوردن توی خونه،توی چشماش پر خنده بود،با لحن خوشگلشگفت سلاااااااااااااااااااام سمانه جونم،خوبی؟خسته نباشید،منم گفتم تو هم خسته نباشید عشق من.کیفشو گرفتم گذاشتم زمین،همیشه از صورت و چشمام  می فهمه من خسته ام.ولی خودش هیچوقت خستگیشو بروز نمیده شیطون بلا.

خاطره 44 (فراخوان 1 = 1 + 1) / خاطراتی از همسرداری علامه طباطبایی

در این پست هفت خاطره زیبا از علامه طباطبایی درخصوص خانواده و زندگی شخصی ایشان، به نقل از خبرگزاری مشرق بارگزاری می کنیم.

نصف کتابها مال خانمم بوده

می‌‏گفت: «بنده خدا بایستی حق‏‌شناس باشد. اگر آدم حق مردم را نتواند ادا کند، حق خدا را هم نمی‌‏تواند ادا کند». یک بار دیگر هم درباره همسرش گفته بود: «این زن بود که مرا به اینجا رساند. او شریک من بوده است و هرچه کتاب نوشته‌ام، نصفش مال این خانم بود». بیماری همسر علامه، تمام فکر و ذکر علامه را به بیماری او مشغول کرد.27 روز تمام همه چیز را رها کرد و شبانه روز کنار همسرش به او می رسید.همسرش که از دنیا رفت هم، تا حدود چهار سال پس از فوت همسرش هر روز می‌رفت کنار مزارش. بعد از آن هم به طور مرتب دو روز در هفته (روزهای دوشنبه و پنجشنبه) سر مزار همسرش می‌رفت. به یک نفر هم پول داده بود که تا یک سال هرهفته شبهای جمعه در حرم حضرت معصومه (س) به نیابت از همسر مرحومش زیارتنامه بخواند.