خاطره 20 (فراخوان حریم آسمانی) / دختری در اسارت نبودم!

 

مادرت از میان خانه ها زنگ خانه ی ما را زد که دنبال دختری بگردد که به قول پسرش چادری ِ  fresh باشد!

مادرت زنگ خانه ی ما را زد؛ مهمان خانه ی ما شد؛ فکر کردم دنبال کسی هستید که مثلا روسری های رنگی بپوشد و از این چادرهای کن کن عبایی بپوشد و وقتی می رود بیرون شاید کمی آرایش کند و روسری اش را   مدل جدیدی بپوشد! حتی تر ابروهایش را رنگ کرده باشد!

تو که آمدی و حرف زدی، فهمیدم معنی چادری fresh چیست؟!

فهمیدم دنبال دختری نبودی که سعی می کند کمی بیشتر دنبال دخترانه های روز برود...

تو دنبال دختری که چادری باشد و روسری های رنگی بپوشد یا حتی ابروهایش را رنگ کند، نبودی؟!

تو می خواستی منجی دختری باشی که آزادش کنی!

دنبال کسی می گشتی که از اجبار خانواده رهایش کنی از اجبار چادر پوشیدن!

تو می خواستی منجی باشی و جایش خانه ی ما نبود...!

تو می خواستی منجی دختری باشی که من نبودم؛ حتی اگر روسری های رنگی  با چادر عبایی کن کن بپوشم! یا خیلی وقت باشد که خط چشمم را فراموش نمی کنم!

تو می خواستی منجی آزادی باشی و من آزاد بودم

می خواستی از اجبار رهایم کنی و من خودم انتخاب کرده بودم

تو می خواستی منجی باشی و جایش خانه ی ما نبود و من دختر ِ  در اسارت نبودم...

خاطره از: انیس